Depreşti içimdeki hasret duygularım
Tatmayan bilemez bu acıyı dostlarım
Yaşadım, dünyada babasızlık çok zor
Baba hasreti, yürekteki yanan akkor
Şu dünyada babasızlık her şeyden beter
İnan ki bir gün öldürecek beni bu keder
Hiç böyle olur muyduk, ölmeseydi peder
Elden ne gelir ki, böyleymiş bizim kader
Her an obamın direği babam gelir aklıma
Kınamayın dostlarım böyle garip oluşuma
Aslında, benim de gitmez böylesi hoşuma
İsyan edemem Allah’ım yazmış alınyazıma
Şu dünyada babasızlık obasızlıktan da zor
Bayramda baba hasreti içimi yakan akkor
Benim gibi yetimleri ekser âdem bakar hor
İnanmazsan, git yerdeki ve göktekilere sor
Benim gibi yetim olan Nebi’m, biricik tesellim
Yetimlik hürmetine belki der, bu da ümmetim
Benim de sonsuzdur Nebi’mize karşı hürmetim
O’na layık ümmet olabilmektir say ve gayretim
02.02.2004-02.02
Bayram TuncaKayıt Tarihi : 8.2.2004 09:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!