Bir bayram günü
Çengelköy’e kar yağıyordu
İnceden ince
Şeker topluyordu çocuklar
Yüreğinde karşılıksız sevgilerle
Ne eski bayramlar kalmıştı
Ne de eski sevdalar
Hepsini kopan takvim yapraklarıyla
Yitirmiştik birer birer
Sahipsiz kalmış bir çocuk yüreğiydim
İstanbul’un yalan kalabalığında
Tarih bile tekerrür etmiyordu artık
Oysa düşler kurardık mutluluk üstüne
Yalanın yeri yoktu sanırdık düşlerimizde
Meğer en büyük yalanları
Düşünmüşüz düşlerimizde
Ne yaşamak mutlulukmuş
Ne de dünya bir cennet
Yıllarca bu yalanlarla uyutulmuşuz
Umut sözleriyle avutulmuşuz.
18.12.2001
Çengelköy/İSTANBUL
Kayıt Tarihi : 5.4.2002 15:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)