Bayram sevinçleri Şiiri - Yasemin Akkaya

Birgün önce başlardık defter tutmaya.
Bir babannem, iki Anşa yenge.
Sıralar giderdik listeyi kendi halimizde.
Kiminin karşısına şeker yazardık, kiminin para.
Gözlerimiz parlardı o bir liraya.

Bilirdik artık her yıl kimin ne vereceğini.
Şeker verene burun kıvırır, para vereni severdik.
Ama yine de o kapıya neşeyle giderdik.
Çünkü bilirdik o kapıda her yıl gözlenirdik.

Mesela Kıymet teyze vardı.
Bize her bayram mendil veren.
Bize niye mendil verdiğini, ne biz sorardık.
Ne de o söylerdi kendiliğinden.

Her kapı vuruşta listeye bakar, üstünü çizerdik.
Bilirdik çünkü kimin ne vereceğini.
Ona göre o eve girerdik.
Hele birde para alırsak.
Dört kardeş birbirimize bakıp, içten içe gülerdik.

Akşam olurdu kimin ne verdiğini sayardık.
Mutlu bir şekilde yastığımızın altına koyardık.
Her bayram anlamı vardı şekerin.
Şimdi ki bu sanal nesile hüzün beslerim.

Ne bayramları olacak bizim gibi.
Ne de çocukca sevinçleri.
Gel de buruklaşma şimdi.
Tadamayacaklar hiçbir zaman, küçüklüğümdeki gibi.
Bayramlarda yaşadığım o eşsiz bayram sevinçlerini.