Bayram şekerim artık glikoz.
Eski tat yok artık bu oyunu boz.
Eski anılar elimdeki tek koz.
Bayram geldi çabuk bitti.
Hiç bir çocuk ayakkabı saklamıyor.
Mendil lokum hiç bir büyük vermiyor.
Artık çocuklar kapıyı çalmıyor.
Bayram daha başlamadan bitmiş.
Bayram elbisem artık naylon.
Yok elimde uçan rengarenk balon.
Çocukluğumuz için çok acı bir son.
Bayram bize uğramadan gitmiş.
Nerede o sirk, o panayır lunapark?
Zaman içinde alışkanlıklar sanki yasak.
Nerede o sırayla bindiğimiz salıncak.
Kim bizi bu eski aleme taşıyacak?
Bayram şekerim artık şurup.
Kaçıyor attan korkan çocuk.
Ne güzeldi sandviç içi dolu sucuk.
Bayram bizim için artık korkuluk.
Bayram çikolata içi şurupla geniz yakar.
Kim artık yakasına bir rozet takar.
Eğlence sanal, çocuk böcekten korkar.
Söyleyin hangi çocuk bayramı anlar.
Artık şerbet yok, limonata boyalı.
Şimdiki çocuklar geçmişi yaşamalı.
Bayramı büyükler ikram gibi sunmalı.
Gelenek görenek bayram ile yaşamalı.
Kayıt Tarihi : 7.6.2019 22:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!