Bayram Sabahı Ağladım Şiiri - Fatih Kuşak

Bir bayram sabahıydı, yataktan sevinçle kalkmıştım,
İstanbul bir farklı hüzün deryası içinde çalkalanıyordu,
Kimin umurundu olur, ben mutluydum bu yeter bana,
Bu sabahın her sabahtan tek farkı bayram oluşuydu,
Şimdi tüm bayramlar benim için kıyamet günü oldu.

Kader her zaman gülmez, aslında bizleri güldürmez,
Sen değimliydin beni tehdit edipte öldürmek isteyen,
Niye bu masum hayat oyununda hileye başvurdun,
Ben hala yaşıyorken sen ise kendini tabuta koydun,
Tüm sevenlerini ise ölümün ardından yasa boğdun.

Kim ister ki senin gibi gençliğinin baharında ölmeyi,
Soruyorum annelere kim ister yavrusunu gömmeyi,
Bizim annemiz de istemedi ama elimizden ne gelirdi,
Şimdi gözlerinde senin ışıltın yerine gözyaşı doluyor,
Her sabah ki duasında yavrum cennette olsun diyor.

Hasan’ım şimdi evimizde neşe, sevinç ve huzur yok,
Evin her köşesinden senin adın iniltiler ile duyuluyor,
Yastığında o sabah ki kokun gün geçtikçe çoğalıyor,
Şimdi odanın duvarları benimle beraber seni anıyor,
Ablan seni çok özledi ve her anında senin için ağlıyor.

Söylemesinler bana güzel günler seni bekliyor diye,
Tüm güzellikleri ben ne yapayım sensiz olmuyor işte,
Günler geçmiyor, hasretin dinmiyor, güneş doğmuyor,
Babam senin hasretine dayanacak gücü bulamıyor,
Canım Hasan’ım bu oda sensiz zindan gibi geliyor.

Allah’ım affedecek mi beni, sana geber dediğim için,
Peki, peki ya sen kabul edecek misin bu istediğimi,
Bak yine bir bayram daha geliyor sensizlik acı veriyor,
Akşamları eve döneceğin saatte evi hüzün kaplıyor,
Acı haberi veren telefon sesi kulağımdan hiç gitmiyor.

Ellerime mani olamıyorum seni düşündükçe titriyor,
Gözlerim söz dinlemiyor hasretin ile çağlayan oluyor,
Hasan’ım ay ile güneş artık benim için fark etmiyor,
Günün her anında bizim ev karalıklara boğuluyor,
Hasan’ım evet sen melek oldun ama sensiz olmuyor.