Bir burukluk değil bir acı değil içimi yakan,
Bir ben değilim anne ve babası cennete uçan,
Bir ben değilim adı unutulan yetimlerden biri olan,
Bir ben değilim kulakları patlatırcasına çığlık atan,
Ben sadece binlerce çocuktan biriyim adı Zeliha olan...
Ben Gazze'de saat başı cennet e uçan masum bir canım,
Ben Suriye'de açlıktan kavrulan günahsız bir bedenim,
Ben Myanmar'da budistlerin ateşinde küle dönen Zeynebim
Oysaki bir Asay-ı Musa olmak isterdim,
bütün kirli tuzakları yutan...
Keşke İbrahimi yakmayan ateş olsaydım,
yanlız kalan bütün çocukları içime alıp kurtaran...
Bir yandan da yakıverirdim bütün Nemrutları...
Ama ben bir Yusuf gibi karanlık kuyunun dibinde,
Yanlızlığın ve terkedilmişliğin içine atıldım din kardeşlerimce...
Hiç kimsem yok ben ve Rabbim sadece
Sesimi duyacak beni kurtaracak ümmet nerede... Ümmet nerede...
Her gün yahudi kurşunu beni sırtımdan vururken,
Bir şeyler geliyor kulağıma ama anlam veremiyorum.
Bütün müslümanlar çok kötü kınayıp, lanetliyorken kafiri
Bir yandan da Allah resulünün sözü yankılanıyor kulağımda
Kınayıcının kınamasından korkulduğu gün gelmeden...
Ve ben bir kere daha ağlanacak bu halimize sesleniyorum
Bir vucudun azaları gibi olan ümmet nerede... ümmet nerede...
Ben küçücük bedenimle tüm bu acıları çekerken Ey müslümanlar...
Eğer hala kalbiniz mühürlü, kulaklarınız tıkalı ve gözleriniz görmez olmuşsa
O zaman bugün bayramsa bayramınız mübarek ola...
Bir yıldırım olsaydım, gökten yere inen...
bir yandan dünyayı aydınlatan,
Bir yandan da korku salardım gözü dönmüş olan bu insanlığa..
Ama ben henüz küçücük bir çocuğum sadece
Hem annesiz hem de babasız çaresizce...
Yusuf gibi kuyuya atılmış olan din kardeşlerimce...
Ve ben bir kere daha sesleniyorum...
Beni bu terkedilmişlikten kurtaracak ümmet nerede...
Feryadım ve serzenişim sana Ya Rab..
Bizleri kurtarmadan kendine gülmeyi haram kılan Selahattinler gönder ya Rab
Rahmet yüklü bulutlar gönder...
Sağnak sağnak yağsın üzerimize hiç durmadan..
Yeryüzünü bütün kirlerinden arındıran...
Ve öyle bir arındırsın ki...
Ümmetin yüzü sana dönsün ya Rab.
Ve bu öyle bir dönüş olsun ki,
Ayaklarımız sabit kalsın...
Ve bir daha hiç gerisin geri dönmesin ya Rab
Ve ben bütün Abdullahlara sesleniyorum..
Belki sizler bu sözlerimi okurken onlarca kardeşim daha cennete uçacak.
Ve eğer bugün bayram diyorsanız...
Ve hala el ve ayaklarınız, hatta bütün bedeniniz felçli gibi, yerlerinize çakılıp kalıyorsanız.
O zaman ey müslümanlar...
Bayramsa bayramınız mübarek ola...
28.07.2014
Songül ToprakKayıt Tarihi : 25.9.2015 14:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!