Bayram Sabahı Şiiri - Süleyman Ergül

Ezanlar okunur, titrer semalar,
Ve melekler iner, gökten neşeyle,
Bulutlar inzivaya çekilir,
Gülümser yeryüzü, aşkla gülümser.
Ve gün ışır aydınlanır kainat,

Babası elinden tutar çocuğun,
Yolculuk ederler, göklere doğru,
Ve karşılar onları, sonsuz bir ikram,
İkrama doyar, mutlu olurlar,
Ol Yüce Padişah a, konuk olurlar,

Ana, en güzelini giydirir bugün,
Örgülü saçları, mis gibi kokar,
Mendile sarılı, durur hayali,
Kelebek kanadında, özgürdür bugün,

Ve dede gururlu, doludur hane,
Öyle kalabalık, öyle şahane,
Ninenin başında, namaz örtüsü,
Cıvıl cıvıl evi hep, çocuk gürültüsü.

Ve bir garip yolcu, görünür köşeden,
Acaba kapısı, çalınmış mıdır?
Elinden tutulup, hatır sorulur,
Kimbilir gönülcüğü, hoş olmuş mudur?

Kendi de yetim, Nebi nin ümmetiyiz,
Yoluna can verile, tekmil neferleriyiz,
Gurur kibir asla yok, hep gönül erleriyiz,
Bütün yetimler bizim, hepsinin bekçisiyiz.

Ezanlar okunur, semalar titrer,
Hasta dua, kabir, ziyaret bekler,
Tekbirler yükselir, arş-ı alaya,
Ve melekler iner gökten neşeyle,
Ve gün ışır aydınlanır kainat,
Bir yetim başı okşanır şevkatle,
Köşeden bir garip yolcu görünür,
İşte gerçek bayram,o dem görülür.

Süleyman Ergül 19/08/2013