Firgat yarasına dayanmıyor can.
Yıl ikibinsekiz, bayram sabahı.
Güle hazan düşmüş, bülbül perişan.
Yıl ikibinsekiz, bayram sabahı.
Nefsin tuzakları, hoşa gidiyor.
İnsanlar ateşe, koşa gidiyor.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
