Her bayram kapını ilk ben çalardım.
Gene bir bayram günü kapında ben vardım.
Kapıyı çaldım,saklanıp seni seyre daldım.
Çekilince pas tutmuş sürgü;
Kalbim duracak sandım.
Yorgun vücudun kapıda beliriverdi.
Yüzün nasıl da kırışmış,gözlerin süzgün, bakışın üzgündü.
Belliki içinde yılların hasret acısı vardı.
Sardı kokum, bir anda ruhunu...
Aldı kokun beni ateşlere saldı.
Gözlerinin içi gülüyordu, anlamıştın...
Kalbin dayanamayıp, oracığa yığılıp kaldın.
Gene bir bayram günüydü, ellerin ellerimde;
Hasretim damla,damla akıyor gözlerinde.
Beni kucaklayıp bağrına bastın;
Koklayıp, koklayıp içine çektin.
Sen beni kendinde erittin; ben ruhunda kayboldum anne...
2007
Kayıt Tarihi : 5.4.2007 09:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok sevdiğim anneme ithaf ediyorum.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!