Bayram Sabahı Şiiri - Salih Özalaşan

Sen hiç ağladınmı bayram sabahı
Herkesin gülüp oynadığı bir saatte
Sen gözyaşlarını gizledinmi sevdiklerinden
Hıçkırıklara boğuldunmu bir köşede
Yüreğin titredimi hiç
Çocukların ellerini öptüğünde
Gözyaşını içine akıttınmı hiç
Öksüz yetim kimsesiz gördüğünde
Ben çok ağladım hemde çok
Bayram sabahlarında, arifelerde
Bayramlıklar giyildiğinde şen şakrak
Ben çok içimi çektim çok
Mezar taşlarına çok sarıldım
Ağıtlar yaktım anlamsızca göklere
Bazen isyan ettim kahırlandım
Ağlamaktan kan doldu gözlerime
Bayramlar ellere sevinç
Bana matem geçti ömrümce
Coşkulu bir bayram sabahı
Yaşamadım ben şöyle gönlümce
Yüreğim hep ezik
Hasret yaşadım baba sevgisine
Bir bayram sabahı coşkulu
Tutunup gelemedim baba eline
Çocuklarım ne zaman sarılıp öpse
Bir hasret bir acı çöktü içime
İçim kan ağladı, sahte bir gülüş
Gözyaşımı akıttım hep içime
Bugün yine bayram, yine hüzün
Ne olur bakın şöyle öksüz yetime
Saçını okşamasanda, bakmasanda yüzüne
Bir kere olsun kendini koy yerine
Bilirmisin sen sarıldığında sevdiğine
Onların kan damlar yüreğine
Bir selam etsen mutluluk dolar
Onların küçücük yüreklerine
Bir versen bin verir yüce Tanrım
Yetime bir nebze mutluluk verdiğinde

Y.Tar.06-12-2002 Saat 16.42