Bayram Sabahı Şiiri - Aydın Ahmet

Hocanın sesiyle başlardı telaş
Doğduğum köyümde bayram sabahı
Heyecandan yiyemezdik ekmek aş
Doğduğum köyümde bayram sabahı

Hissetmezdik susuzluğu açlığı
Hazırlardık pantolonu, içliği
Büyüklerden bozuk para harçlığı
Doğduğum köyümde bayram sabahı

Hasımlar barışır helallaşırdı
Sıla için uzun yol aşılırdı
Caminin önüne toplaşılırdı
Doğduğum köyümde bayram sabahı

Bir gün önce iskarpini boyardık
Mutluluktan üç lokmayla doyardık
Sahanlara sorma şeker koyardık
Doğduğum köyümde bayram sabahı

Arife gün mahşer cuma pazarı
İkindi gezilirdi köy mezarı
Garipler unuturdu ahu zarı
Doğduğum köyümde bayram sabahı

Her ev dolaşılır bir bir gezilir
Gurbet ele buruk mektup yazılır
Yetimlerin boynu düşer, ezilir
Doğduğum köyümde bayram sabahı

Mutlu güne ulaşılır sonunda
Çörek yapılır Arife gününde
Dağıtılırdı caminin önünde
Doğduğum köyümde bayram sabahı

Mevlit okunurdu kadir gecesi
Herkesin dinerdi hasret acısı
Evlat bekler anasıyla bacısı
Doğduğum köyümde bayram sabahı

Dedem evimizin koca direği
Giymiş üzerine bayram yeleği
Nice...diye başlar ulu dileği
Doğduğum köyümde bayram sabahı

Annem babamın elini öperdi
Çoluk çocuk bir sofraya çökerdi
Babam içlenirdi bir of çekerdi
Doğduğum köyümde bayram sabahı

Bendim babamın elinin orağı
Bacılar annemin üç gün çırağı
Sinilerde hazır peynir böreği
Doğduğum köyümde bayram sabahı

Hatırlarım ettikleri duayı
Tekrarını nasip etsin bu ayı
Elinde şekerle Hüseyin Dayı
Doğduğum köyümde bayram sabahı

Ninemin başında kubbeli fesi
Eskiyi anlatıp titrerdi sesi
Annem bir bir gezin derdi herkesi
Doğduğum köyümde bayram sabahı

Heyecan yok artık bayram gecesi
Hatır saymaz oldu genci kocası
Vaaz vermiyor artık köyün hocası
Doğduğum köyümde bayram sabahı

Şimdi herkes paralı, imkanı çok
Akrabaya komsusuna karnı tok
Hiç kimsenin kimseyi göresi yok
Doğduğum köyümde bayram sabahı