Bayram sabahı Şiiri - Hasret Sayınta

Hep böyle mi olacak.
Sesini duymadığım, ellerini tutamadığım,
Her gün, karanlığa mı gömüleceğim.
Sensiz gecelerin karabasan gibi
Üzerime nasıl çöktüğünü bir bilsen.
Dayanamaz yüreğin, avuçların kanardı.

Bu bayram sabahına,
Göğsünde uyanmayı ne çok isterdim.
Seninle aynı sofrada oturmayı,
Annene sarılıp senin kokunu almayı.
Ellerin benim vatanım.
Adımlarınla hayat bulan sokaklar,
Gözlerinin,sesinin düştüğü her yer benim evim.
Sen neredeysen, oralıyım ben.
Bir tek sana aidim.