Bayram sabahı Şiiri - Hayati Dumlu Kalemsiz

Köyüme gitsem de benim bir bekleyenim yok
Hüzün kokuyor her yer yine bu Bayram sabahı
Elini öpecek yüzümü güldürecek kimsem yok
Çok duyguluyum sersemim bu bayram sabahı

Bayram namazı sonrası gittim anamın bb yanına
Toprak sarmıştı yatıyordular ikisi de koyun koyuna
Bir hoş geldin demediler oradan kalkıp da bana
İçim çok sızladı biliyomusunuz bu bayram sabahı

Döndüm Eve geldim oturdum Bayram sofrasına
Ana kokusu yoktu çatalı kaşık geri koydum tasına
Hüzünlendim encel olamadım gözümün yaşına
Sel oldu gözyaşım aktı yine bu bayram sabahı

Başımı kaldırıp baktım ev olmuş virane gibi
Bardak yastık minder kalmış kimsesiz benim gibi
İçim bir başka oldu alevlendi yanıyordu kor gibi
Yangınlar içindeydim yine bu bayram sabahı

Elli yaşında yine hissettim kendimi öksüz yetim
Eve geldim anam Yok babam Yok eridim bittim
Durmadım kapıları üstüne çekip çıkıp da gittim
Uçurumdan düşmüşe döndüm bu bayram sabahı

Kalemsiz'im Bayram gelmiş benim neyime
Oturup bir of çektim derinden kendi derdime
Anladım ki kalmışım kimsesiz kendi kendime
Keşke olmasaydı dedim bugün Bayram sabahı
Kalemsiz