Mümin için dünyada, meşhur birkaç bayram var!
O günlerde sürurla, fazla dolar fani dar.
Kıstası olmayanın, sevincine sınır yok(!)
Şu dünyada deliye; gece gündüz bayram var!
Her gün gülüp oynayan, nasıl akil sayılır?
Gafletten sarhoş olan, deyin nasıl ayılır?
Yoksa kulluk şuuru, akıllımı bu nadan?
Böyle çağdaş(!) deliye, her gün bayram(!) sayılır!
Hevasına tapanlar, kural, mural dinlemez!
İblisi “üstat” bilen; emr-i hakkı tınlamaz!
Bu tür çağdaş deliler, sekaratta uyanır,
Kalpleri mühürlüler; başka dilden anlamaz!
Haktan cüda akıllar, batıl fikri savunur!
Yandaşları çok ise, onun ile avunur(!)
Dini bayram onlara, çağrıştırmaz hiçbir şey,
Zira çağdaş(!) çok bayram, onlar yerine konur(!)
Bitti savmın zahmeti; teravihler son buldu!
Cami mescit, lebalep Mümin, Müslim’le doldu.
Emr-i hakka uyanlar, bu bayramı hak etti,
Hakkı razı kılana, hakiki bayram oldu!
Asıl bayram, uhrada; onu bilen pek azdır!
Zahir perest olana, yalnız malumlar bazdır.
Felah bulan, orada; hakiki bayram eder,
Öyle bayram istersen, sevabı fazla yazdır.
Vesile kıl bayramı, affet bizi ey Gaffar!
Sensin Gafur ve Rahim, ondan, sende ne çok var!
Bayram et bu bayramı, şu günahkâr kullara,
Senden başka bizlere, çifte bayram kim sunar?
11.10.2007.İzmir.
Bünyamin DemircanKayıt Tarihi : 11.10.2007 13:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!