Bayram Manzaraları Şiiri - Osman İnci

Zaman, bir bayram günü,
Mekân, bir saray yavrusu..
Bir çocuk kalkmış,
Yepyeni elbiselerini giymiş,
Ayakkabıları pırıl pırıl,
Yürürken gıcırdayan cinsten..
Komşu çocuklara,
Hava atmaya gidiyor...

Zaman, bir bayram günü,
Mekân, varoşlarda bir ev...
Küçük bir çocuk ağlıyor,
Ne elbise alabilmiş babası,
Ne de ayakkabısı var,
Komşulara hava atacak..
Sadece bir sıcak çorba için,
Dökülen bu gözyaşları..

Zaman bir bayram günü,
Mekân, Irak’ta bir kent Felluce...
Gökten yağan bombalarla,
Yerle bir edilmiş evler,
Bir çocuk ellerini siper etmiş,
Gökyüzünde bir şeyler arıyor..
Aradığı bomba yağdıran uçaklar mı,
Yoksa barış güvercini mi bilinmez...

Zaman, bir bayram günü,
Mekân, hiç önemli değil..
Yüreği buruk mu buruk,
Orta yaşlı bir adam,
Elinde bir kalem,
Bu satırları yazıyor...
Gözyaşları içinde,
İnsanlığından utanarak...

Zaman, bir bayram günü,
Mekân, sanal alemde bir yer..
Birileri bu satırları okuyor,
Belki duyarlı yüreğiyle üzülerek,
Belki de umursamaz,
“Adam sen de” diyerek...
Ama ben, bu bayram buruğum,
Ve, böyle bayramlar istemiyorum...

''Gelecekteki bayramlarımızın çok daha iyi ortamlarda yaşanması dileğiyle..
Bayramınız kutlu olsun! ..''