Bayramları neden severim bilirsin,
Yaylımdan gelen, memesine âşık kuzu gibi
Anana doydukça doyarsın.
Kana, kana içersin.
O koku, o sesleniş
Sadece sanadır.
Toza bulanmış o hengâmda sen sadece
Ananın kokusuna meftun
Ararsın.
Adın ne olursa olsun
Hangi mevkide ve hangi işte çalıştığının da önemi yoktur.
Hasretin özüne yolculuk yapsak eğer;
Sonunda
Anamız, avradımız
Ve
evladımız yoksa…
Boşunaymış meğer.
Yolculuk denilen yaşamın
Sonu, bir garip semer.
26.09.12/Mekan
Erol DalKayıt Tarihi : 26.9.2012 22:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
yok
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!