Bayram Kınası Şiiri - Aysun Rabia Güler

Annaneciğimin,
her bayram gecesi istisnâsız,
özene bezene ,
unutulmaz hatıralarını ruhuma çivilercesine ,
o kan kırmızı kınayla ,
ellerimden öte ,
şefkat ve muhabbetini
kalbime yaktığını nasıl unuturum!

Sabaha kadar zor sabredip
uyanır uyanmaz ilk iş,
ellerimi soğuk yayla suyuyla yıkarken, acaba iyi girdi mi heyecanını,
sonra burun direğine de
bayram ettiren o muhteşem kokuyu nasıl unuturum... _________________________________________

O temizlik hissini,
dünyevî kokularla
uhrevî kokuların yolunu tutmam gerektiğini,
nenemin içten teslimiyetiyle ,
Fatma anamızla özdeşleştirdiği kınanın ,
O'na hiçbir zaman layık olamasam da,
iffet abidesi anamla aramızda bir bağ kurduğunu nasıl unuturum.... __________________________________________
Annanemin o kınalı ellerini nasıl unuturum... ___________________________________________
Ah o eski bayramlar,
çocukluğumun şen bayramları,
çok eskiden görülmüş unutulmaz bir rüyâ gibisiniz,
ben sizi nasıl unuturum!

25/05/2020 00:30