Bayram hüznü Şiiri - Ahmet Karakaya 2

Yarın yine Bayram imiş.
TV olmazsa onu da bilmeyeceğim.
Yalnız başıma kala kaldım,vatan denen bu yerde.

Giden gitti giden gitti, gurbet aldı gidenleri.
Her biri bir yerde, birlikte mi ki geride kalan?
Kapımı bir çalan yok, halimi de soran...

Yarın yine susmaz telefon,bilirim.
Bayramdan Bayram’a arar,gurbete gidenlerim.
Hiç te sevmem Bayram telefonlarını,
Çünkü kolay olmuyor mutluyu oynamak!
Sanki kalabalıktaymışım gibi konuşulanı duymamak,
“Hele susun bir, anlamıyorum telefondaki sesi” demek,
Neşeli neşeli konuşup,gözyaşlarım sevinçten demek!
Bağrıma taş basıp, “aman o üzülmesin,zaten gurbette” demek!

Yoruldum artık mutluyu oynamaktan,
Ve gelen her Bayramı kutlamaktan.
Kutlu olsun yine de, ama geride kalanlarınki iki kere!
Gurbete giden sanmasın,herşey bıraktığı yerde!