bendeki acının tarifini sizler bilemezsiniz ki
acının geldiği arife gününden belliydi
çevreme baktığımda sahteydi gülüşleri
bayram geldi dediler anne babam yokki
insanların kimileri mutlu kimileri sevgisiz
çoğusunun yürekleri yaralı acılar tarifsiz
duyguya kapılıp da ağlamaklı sebepsiz
eski bayramları arar olmuşlar nedensiz
insanlar artık keşkelerle yaşarken hayatta
kıymetini bilmediğimiz günleri ararlar aslında
hal hatır sorucak kimse bulamayınca yanında
kapatır kendini yanlız kalır bomboş bir odaya
babalarıyla giderken bayram namazına
bense kalbi kırık boynu bükük kalmışımya
namaz da yanımda dur diyen babam olmayınca
sabır çekerek tuttum evin yolunu tek başıma
eve geldim kapı kapalı herşey bıraktığım gibi
bi ara anneme sesleneyim dedim yoktu ki
öldüğünü unutmuşum annemle babamın sanki
bayramların tadı yok anasız babasız eskisi gibi
komşuluk ilişkisi kalmamışki gidesin el öpmeye
bir birlerinin kuyularını kazarak eylenirler nedense
oturup dert yansam beni kim anlar düşündüm yine
kısaca şimdiki bayramlarda insanlarda sahte
İsmail Sargın
Kayıt Tarihi : 11.4.2024 18:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!