Cahil bir toy idik zamanın behrinde
Çocukluğumuz geçti o köy yerinde
Belki yoktu katığımız çanak içinde
Meğer kandığımız o gün mutluluk imiş.
Yarına ümitli o köhne hanemizde
Nice güneşler açtı kalp gözümüzde
Yürek kabardı' da coştuk içimizde
Meğer vusul yolu murat imiş.
Yaban, ovada hep taban teptik
Keçi, koyuna birde çobanlık ettik
Ekmeği suya banıp katık ettik
Meğer mazide aranan saadet imiş.
Arda bıraktık ömrün civan hallerini
Sürdü eyyam üstümüze ahir yellerini
Savurdu' da hüsran bahar çiçeklerini
Meğer düğün, bayram evvel imiş.
Devran deyip ahiri eyyamı suçladık
Beyhude işlere tatlı canı harcadık
Geldikte bu günlere maziyi aradık
Meğer kaybettiğimiz yitik huzur imiş
Kayıt Tarihi : 6.1.2019 16:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!