Bayram Ertesi Şiiri Şiiri - Bedirhan Altın

Ne de güzel kapatmıştık gözlerimizi,
Karanlık bir gecede bayramın öncesi...
Şeytanların pençelerinden çıkardığından habersiz,
Yıldızların ayla seviştiği vakti kan geçe,
İçinde çığlıklar barındıran o gecede...
Manasız bir uykunun içinde,
Dokunuyorduk, umutla gökyüzüne...
Akrep durmadan yelkovanı kovalarken,
Yastığımız kuş tüyü, yorganımız huzurdandı.
Gölgesinde acılardan korunduğumuz,
Güvenle suladığımız, sevgi ağaçlarımız vardı.
Biz bilirdik birbirimizi,
Ta uzaklardan duyardık sesimizi...
Penceresiz, labirent evlerde,
Günü birlik gelmelerine rağmen,
Aynı ülkede yaşamak bile yeterdi bize...
Özlemini, gönlümüzdeki parklarda avuttuğumuz,
Yağmurları biriktirip, güneş açtığımız o günlerdi.
Sonsuz bir güvenle,
Bir alamete biner gibi bindik, yeşil dört kanatlıya...
Kirpiklerimizde memleket özlemi,
Gözlerimizde de memleket gülümsemesi,
Ve asla bilmiyorduk sona doğru gittiğimizi...
Kimsenin tavuğuna kış dememiştik,
Oysa birden kurtlar sofrasına düştük...
Geride kitaplar birbirine sarılmış,
Kalemlerin ise boynu bükük...
Bir sözünle çıkmıştık yola,
Yine bir sözünle kaldık ortada...
Yıkıldı tüm gerçekler, yalanlar galip artık,
''Bir gecede büyüdü çocuklar...''
Sarıldı ve dudağındaki yarım türküyle, çekip gitti.
Cevapsız kaldı tüm sorular...
Ve bir bayram ertesi,
Memlekete diye çıkıp,
Yaşarken ölüp gitmek, ne garip şeymiş oysa ki...