Bayram Çocuğu Şiiri - Murat Gezici

Bilemedin giderken aslında böyle bitmeyeceğini,
Ve sen giderken son kez bakmadan ardına,
Bilemezdin seni bir ömür boyu,
Ilk günkü kadar çaresiz seveceğimi.....

Sabahın ilk ışıkları vuruyor gönlümden içeri,
Bugün bayram, hadi gül biraz diyorum.
Gülüyorum...
Ve kendime gülüyorum öylece..
Delice...

Hangi pencerelerden uzaklara bakar gözlerin,
Hatırladığında mazimizi,
Ve dar geldiğinde odalar bedenine
Unutmak kolaydı hadi söyle şimdi.
Söyle de duysun o nankör kulakların bir kez daha ismimi.
Söyle ki hissedemesin o vefasız ellerin tenimi.
Ve o dudakların yalan söyleseler de,
Şimdi gerçeği fısıldadığında kulaklarına,
Aklının dumura uğradığı bir bayram arefesindesin..

Ve bayramların gönlüne merhaba diyemediği bir ses ile
Çaresizlik mi?
Daha beter bir tınıyla,
Ve hissedememenin,
Düşünsen bile hatırlayamamanın verdiği sancıyla,
Amansız bir veba gibi hüzün işgali başladı
Yüreğinin tam ortasından
Tüm bedenine yayılan…

Bilemedin giderken, aslında böyle bitmeyeceğini,
Ve sen giderken son kez bakmadan ardına,
Bilemezdin seni bir ömür boyu,
Ilk günkü kadar umarsız seveceğimi...

Baştan sona, yaşanmayanlarla...
Hatırında ne kaldıysa.
Ve neyi hissetmek istediysen.
Ama hissedemediysen…
Ve ağladığında geceleri boş duvarlar karşısında,
Ve aynalara yalan söylerken her defasında.
Ve sen ey zalim!
Haykır bir kez daha,
Ben katilim de mesela.
Ben zalimim de,
Ben, evet ben,
Kendi ellerimle yaptım de.

Bir kere de kabul et yaptıklarını,
Vurduğunda kanamadan düşen boynumun hatırına.
Ben bu aşkın celladıyım de.
Bir kez kabul et.
Bitmeyen sevdalar adına,
Ve hissedilmeyen,
Ve hissedemediklerin hatırına,
Bir kez de kabul et.

Bilemedin giderken aslında böyle bitmeyeceğini,
Ve sen giderken son kez bakmadan ardına,
Bilemezdin seni bir ömür boyu,
Ilk günkü kadar sımsıcak seveceğimi...

Bayramların gülen yüzü olmaya kudretin var mı?
Bir çocuk masumiyetinde şeker isterken kapıdan,
Utangaç bakışlarının altında ki sen,
Hiç ölmedin ...