Çocukken kurardım Hayalini
Kocaman Adam olduğumu hissettiğimde anladım
Büyük hayaller kurduğumu
Sensizlik görüyordum hep gecenin karanlığını
Ve Güneş doğmadan uyuyamazdım
Kayıp kentlerde çığlıktın
Sesimi alacakaranlığa sürükleyen
Her mevsim böyleydin Hiç değişmeden
Genede döneceğini düşlerdim bir mevsim
O mevsim hiç gelmesede
Hergün Akşam Olduğunda
Başlar koymaya Sensizlik
Hasretin büyür
Volkanlar Gibi
Amansızca patlar
Ama Hep Akşam Olduğunda başlar
Hasretin sardığında bedenimi
Yorgunluk çöker akşamlara
Ne gece bitmek bilir
Nede zaman geçmek bilir
Hasretlik kalır sadece
Yağmur sonrası toprak kokusuna hasrettik biz
Birde illegal'de olsa buluşmamızı düşlerdik
Gecenin bi vaktinde
Bütün legal Aşklar intihar'dadır
Bizim doğduğumuz kentte
Nefesimi nefesimde hissettiğimde başlardı özlemin
Hatırlarmısın bu nisan Akşamlarını?
Bana ilk kez sevdiğini söylemiştin
Yine böyle yağmurlu bir gecede
Sizin evin camında
Sen içeride, ben yağmur altında
Ağlıyordun.
Ben hergece aynı camdan bakardım
Sensizliğin sokağına
Hergece aynı hüzündür
Sensizliğin ardından bakarken
Bilmem kaç yıl oldu beklediğim
Hergece bin yıl aslında
Bu akşam Gidiyorum sensiz bu şehirden
Gidiyorum sensiz olan heryere
Senin anılarının olmadığı biryere
Seni bana hatırlatmayacak biryerlere
Gidiyorum içimdeki çığlığımla
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!