Bizim Meydan Köyü’nde “Allah Adamı Bayram” adında bir adam vardı. Birgün bağlaması ile beraber Kumlu’daki tarlamıza geldi. Çınarın gölgesinde oturduk. Bir-iki türkü söyledi. Dertlerini dile getirdi. Sazı bana uzattı. Ben de ona bu türküyü söyledim.)
Bir aylık oruçtan sonra,
Bayram başlar, öyle mi?
O akıllı Meydan Köyü,
Seni taşlar, öyle mi?
Bayram Baba, öyle mi?
Sarp dağlar mekânın olmuş,
Çocuklar arada kalmış.
Geceler uykunu bölmüş,
Tatsız düşler, öyle mi?
Bayram Baba, öyle mi?
Derde derman olmaz doktur,
Çünkü cepte paran yoktur.
Bir güzele türkü döktür,
Hilâl kaşlar, öyle mi?
Bayram Baba, öyle mi?
Sana her taraf köy gibi,
Şimdi soyanlar “Bey” gibi.
Akıyor bak, şu çay gibi,
Gözden yaşlar, öyle mi?
Bayram Baba, öyle mi?
KARAC’OZAN; fikir alır,
Hatayı kendinde bulur.
Yaz ayları sıcak olur,
Soğuk kışlar, öyle mi?
Bayram Baba, öyle mi?
24 Ağustos 1979 KUMLU
Kayıt Tarihi : 26.5.2020 22:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!