Bugün 14 Şubat sevgilim
Belki sana doya doya sarılamasam da
Şunu her zaman bil ki kalbimdesin sevgilim
Her ne kadar kokunu alamasam da
Bu özel günü içimde yaşıyorum
Güneş gibi parlayan yüzünle
Sana sevgim gün geçtikçe artıyor
Sana uzak olmanın hüznüyle
Kalbim bedenimi yaralıyor
Belki bir gün seversin beni
Sana o kadar çok alışmıştım ki
Yokluğunu fotoğraflarda aradım
Saçlarının kokusuna o kadar kapılmıştım ki
Ben seni çok ama çok sevmiştim
Güzelliğin beni benden alıyor
Gülüyorken gördüm
İçim içimden geçiyor
Uyurken gördüm
Yüreğim kan ağlıyor
Ölümle yaşam arasında bir çizgi
Rüya gibi kaçıp gittin
O güzelim mutlu aylarda
Hayal gibi kaçıp gittin
Baş başa bıraktın beni anılarla
Anılarımın hepsi rüya gibi
Hayalinle yanıp tutuşurken
Seni sevip sayardım
Duam ile seni arzularken
Aşkınla meşk edip yanardım
Bu aylar yaralar beni
Sen bilmezsin yüreğimdeki yangınları
İçimi ne kadar sızlattığını
Küllerin nasıl savrulduğunu
Sen bilmezsin karanlıkları
Geceleri için için ağlamayı
Seni sevmek bana ne kadar acı olsa
Yüreğimi ateşten kor bir lokma gibi yaksa
Ne zaman kurumaya yüz tutsa
Anılarla seni yazdım kalbime
Kök saldı sevdam yaşanmışlığa
Seni severken yanlızdım
Senin için her şeyi göze almıştım
Sen ise benim sevgime karşılık vermedin
Beni sevmeyi denemedin
Sana sevdalıydım anlamadın
Ay ve güneş tutulurda
İnsan insana tutulur mu
Seven adam Mecnun olur da
Sevilen kadın Leyla olur mu
Yıprandı bedenim bu böyle gitmez
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!