Okumayı öğrendik seni bildik Atatürk
İlk yazıyı öğrendik seni yazdık Atatürk
Öğretmenim dedi ki sen en büyük Türkmüşsün
Biz de senin izinden gideceğiz Atatürk.
Bayrağı indirmeden, ezanı dindirmeden,
Gel yeter
Çilenle derdini yükle sırtına
Gel ortak olayım tüm sırlarına
Aldırmam dünyanın azaplarına
Varlığın yanımda olursa yeter.
Dün gece yar hanesinde efkar bastı gönlümü
Yarin ela gözlerinde gördüm kendi ölümü
Koparmaya kıyamadım gonca idi gülümü
Lal ettim söyletmedim tuttum yine dilimi
Aç susuz ve perişan
Ve yorgun bir günün ardından
Topladım helal soframı sana doymadan
Bir bir toplayıp öptüm ekmek kırıntılarını,
İz kalmıştır diye parmaklarından.
Hasret böyle Bir şey
Sen hayat çiçeği neşenin özü,
Ben kıraç dağların sarı otuyum.
Sen tomurcuklanmış ilkbahar gülü,
Ben sonbaharın dert bülbülüyüm.
Sen,yol kenarında koca bir hansın
Ben sevdim yürekten canı gönülden
Sıyırdım kendimi kinden nefretten
Yârin uzattığı dolu kadehten
Rivayet edildi göz renklerinde,
Bazen hüsran varmış, bazen bir damla su.
Gecelerden almış rengini belli
Gecelerden kalmış titrek korkusu.
Ben kendini dev sanan zavallının biriyim.
Dünyanın her derdini omuzlayan deliyim.
Ben karıncada oluşan muammayı çözmeden,
Fezada yol arayan çokbilmiş serseriyim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!