Ellerini arıyorum saçlarımda
Ellerin! Ellerin nerede anne
Dizlerini arıyorum
Başım ağrıyor anne
Başım dizlerini özlüyor
>biz baharlarda doğmuş
>kuru bir gazeliz
>artık baharın sonunda.
>Bir oprerasyola ayrılmışız
>Doğarken bir doğarken
>ölüme yalnız gitmiş ikiziz
güller bir gün tükendiğinde
biz olmayacağız
kalakalacak bir çöp
ve onunla sevgiline
sevdiğini
anlatabilmek için
Cehennem hanemiz olsa ne yazar
Biz aşk narında yandıktan sonra
Dünya da tufan olsa ne yazar
Biz ummana daldıktan sonra
Camiler plazaya döndürülmedi mi
İç yalnızıyız aslında…….
Tüketirken ömürden saatleri
Hız verir kalabalıklar zamana.
Ve kalabalıklar;
akıp giderken zamanla
bırakır yalnızlığın kollarına.
Kara kışımıdır bu ömrümün
Kara kara saran bulutlar
Bir sağanağa dönmüş hüzün
Yanık bir türküden beslenen gönül
Ram olurken umut dehlizinde
Uzanır elleri bir yakarışın sesine
Yıldızlardan gelen bir ışıktır umut
Sarmasaydı karabulutlar öylece
Koşacaktı yüreği güneş denen deve
Görecekti o dev asıl yangın nerede
Göğe hasret kaldım şimdi.
Güneş doğacak bir şafağın ardında
Kutlu bir sevda, bir Kızılelma.
Karanlık gecenin sönmüş yıldızları,
Yasımı tutar;
hem kim tutacak ellerimden şimdi.
Ne kadar açıksa gökyüzü bugün
O kadar kasvetli bir başım var
Tevhit edemediğim dertler
Ve bir koro halinde bağrışıyor hüzün
Örtün üstümü örtün bu ayaz
güneşi görmeyeceğim yine bu yaz
Gün, uzunca bir yol
Acılı, sevinçli bir akşamın
Diğer güne bağladığı
Hasretin öyküsü
Yaşam bir damak tat
Kimsenin huzurunu kaçırma diyorlar.
Ya benim huzurum, ya benim umudum
Ürettiğimle karın doyurmanın tadıysa huzurum
Namerde el açmadan yaşamaksa
Neden elimden aldılar baba,
Suçmudur onuruyla yaşamak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!