Bayram Şiiri - Adil İslamoğlu

Bugün bayram ve Ruhum manen, Asr-ı Saadette, Mescid-i Nebevi'de bayram namazını bekleyen Ashâbın o tatlı neşesiyle dolu. O mübarek cemaline bakıp tüm sıkıntılarını unutan, sevinci ve mutluluğu Efendimiz Aleyhissalatu vesselamın nübüvvet nuruyla yaşayan Medine'de Ashâbtan bir Sahabe olmayı ne çok isterdim.
O gülünce O'nunla gülmek, hüzünlendiğinde O'nunla birlikle ağlamak ve hiç tereddüt etmeden bir bedir sabahı seve seve bu değersiz canımı kollarında feda edebilmek isterdim.
Bayram neşesi varsa Mü'min' in yüreğinde O olduğu için var, kurban edilirken nice canlar, O'nun Rabbine olan teslimiyeti ile değer görür Allah için akıtılan kanlar.
Sevinci ile kainâtı güldüren O kutlu Nebi'nin tebessümünde arınmak ve hüzünlendiğinde Rabbi için döktüğü her gözyaşında nefsimi yıkamak isterdim.

Görüyorum Hüzün var O'nsuz sokaklarda, Ahir zamanda olmamızın derin sancısı var O'nsuz dünyamızda.
Unutmuşuz! O'nsuz bayramları onun için gülmüyor yetimlerin yüzü,
Unutmuşuz! O ne için yaşadı ve neyin mücadelesini verdi O'nun için imtihanlarla dolu yeryüzü,
Unutmuşuz! Sözüne sadık bir Peygamberin Ümmeti olduğumuzu, Unutmuşuz "Kâlû belâ”da Rabbimize verdiğimiz sözümüzü...
Unutmuşuz! Kur’ân'ı gönlümüzün sertaç'ı eylemeyi, Unutmuşuz Allah Rasulün'ün biz Ümmetine vasiyeti " Temsil ve Tebliğ" görevini...

Asıl Bayram; Muhammed-i bir sevdayla Rabbine İltica edenlerin bayramıdır,
Bayram; İbrahim'ce itaat eden, İsmai'lce teslim olan kulların bayramıdır.
Bayram; Bu asırda Kur'ân'ın nuruyla büyüyen bir neslin Allah'a ve Rasûlüne olan İman'ının bayramıdır...

Demem o ki; Bayram neşesiyle sevinecekse Ahir zamanda gönüller, özünde kulluk bilinciyle yetişen İmanlı nesillerimiz sayesinde sevinecek,
Bir Fâtiha'ya muhtaç kabirlerimiz varsa şayet, Kur’ân'la hemhâl olan çocuklarımız sayesinde bitecek bu hasret...