Bayram Şiiri - Bedrettin Keleştemur

BAYRAM…
“Bayram” sükûtun güne uyanışı,
Gönül gözüyle âleme bakışı,
“temiz sayfayla” zamana akışı,
Dünya sefasından kaçar çileye!

“Bayram” bu sese, söze canlar hayran!
Nefesim kurban olsun bu sedaya…
Özde huzura dönsün artık devran!
Gönül muhabbetidir, cedaya…

“Bayram” bütün çiçeklerden bir demet
Renkler, kokular, içimdeki hasret!
Sevda gemisine yol verir nusret!
Selam olsun, Hakk’tan gelen nidaya…

“Bayramlar” sabır ve şükrün ikramı
Hak Yoludur, milletin serancamı;
“Birlik ateşi tutuşsun…” meramı,
Edep ve iffet güç verir edaya…

“Bayram” sılaya düşen gül izinde
Güller nöbet tutar, nazar üstünde
Mehmedin vuslatta, hilal göğsünde;
Her zaman, yüzü dönüktür Hüda’ya

“Bayram” selam et, hayra saadete
Tefekkür et, bin yıllık ibadete…
Kâinat dönsün koca bir mabete;
Aslı, Kerem’dir; hazır ol vedaya!

Bayram” kavuşmaktır, sevenlerine
Garip; “el uzatır sövenlerine!”
Tevazu; “sahip çıkar genlerine!”
Kahraman, “el pençe durur gedaya!”

Bayram” dost meclisi, ahde vefadır
Güzel söz, gönülden göze sefadır
Bayramlar, rahmet sofrası, nefadır;
Merhaba, aşk ritmindeki sedaya…