Muhabbet şimdi
çözülmemiş bir yazıt ahşap evlerin gövdelerinde
iki heceli yapayalnız bir sözcük
çarpa çarpa döver içimizin kıyılarını
ve zaman
nevi şahsına münhasır edepsiz bir hırsızdır yine
çalar durur çocukluğumuzun bayramlarını...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
