Bayram-1- Şiiri - Bayram Tunca

Sanki dün gelip, bugün gidiyor Ramazan
Kimisi gelişine, kimisi de gidişine, hayran
Ağlayan öksüz ve yetime, az olur kayıran
Geliyor bayram, belki o gün çıkar kayıran

Kimi ziyaret, kimi de ticaret bekleyişinde
Kimi el öpme, kimi öptürme bekleyişinde
Kimi dert, kimi sevinç dökme bekleyişinde
Mahkum af, mağdurlar adalet bekleyişinde

Hükümet af deyip, saldı mahkumları dışarı
Bazı ailelere sevinç, bazılarına hüzün sardı
Mahkuma sevinç, mağdura da hüzün sardı
Bazı haneye sevinç, bazılarına hüzün sardı

Nice analar gördüm, ağlıyorlardı mezarlıkta
Nice bacılar gördüm, ağlıyorlardı mezarlıkta
Nice babalar gördüm, ağlıyorlardı mezarlıkta
Nice kızanlar gördüm, ağlıyorlardı mezarlıkta

Çok az çocuk gördüm, oynuyorlardı parklarda
Çok çocuklar gördüm, boynu büküktü sokakta
Çok az çocuk gördüm, giyebilmişti bayramlığını
Ne çok kızan gördüm, giyememişti bayramlığını

Çocuklar gördüm, oynuyordu, oyuncağıyla
Çocuklar gördüm, mutluydu aile kucağında
Çocuklar gördüm, hasreti anne baba kucağına
Çocuklar gördüm, hasreti küçük bir oyuncağa

Babalar gördüm, alamamışlardı bayramlığını
Babalar gördüm, bürünmüşlerdi bayramlığını
Anneler gördüm, alamamışlardı bayramlığını
Analar gördüm, alıp giymişlerdi bayramlığını

Televizyonda ağlarken gördüm Filistinli anaları
Televizyonda ağlarken gördüm Çeçenli anaları
Filistin’de vurulmuştu, sayısız masum çocuklar
Çeçenistanda da pek farklı değildi katliyamlar

Yollara baktığımda, yine ağlıyordu ana/babalar
Yollara baktığımda, yine ağlıyordu nice çocuklar
Yollara baktığımda, yine ağlıyordu nice akrabalar
Çünkü, yine trafik kurbanı olmuştu, nice insanlar

Gazetelere baktığında, bir tarafta ağlıyor insanlar
Diğer tarafta hiç aldırmadan eğleniyordu insanlar
Kimisi, gidemezken en yakın akraba ziyaretlerine
Kimileri de gidebiliyordu, ta fi-zanlara eğlenmeğe

İşte her şeye rağmen yine de güzeldir bayramlar
Çünkü çoğu kimseler, onun güzelliğine hayranlar
Nice dargınların, barışmasına vesile olur bayramlar
Geçici de olsa, sevinmektedir ne çok garip insanlar

Aylarca, yıllarca ayrılık orucu tutanlar, oruç açıyor
Birçok dargın ve kırgın aileler, bayramla barışıyor
Nice gam ve kederli bugün mutlu olmaya çalışıyor
Halkımız her şeye rağmen, bayramda mutlulaşıyor

Ağlayanların çoğu, gözyaşını bu bayramda sildi
Üzüntülerini geçici de olsa, içine atmasını bildi
Nice kırık kalbler, bayram ziyaretleriyle tamir oldu
Gönüller arasında, tekrar sevinç salıncağı kuruldu

Şair der, ramazan benim arkadaşımdı, o da gitti
Bugün adaşım olan, çok sevdiğim bayram geldi
Biliyor ve üzülüyorum, her giden gibi o da gider
Her gelip-gidenler gibi, bir gün, bu şair de gider

Bugüne kadar nedense, giyemedim bayramlığımı
Ama, bir gün mutlaka giyeceğim, o bayramlığımı
İsterdim ki; o bayramlığımı giymeden, af dileyim
Bütün, günah ve hatalarımdan dolayı af edileyim

Dualarımın kabul edildiğini de sadece ben bileyim
İşte o zaman, gerçek bayramım olduğunu bileyim
İşte o vakit getirin, o beyaz bayramlığımı giyeyim
Yoksa, her gün bayram olsa, ben onları neyleyim

Siz de bilirsiniz, ecdadımız ne demişti bu hususta
Cür-mü hatalar af ola, o an bayram-ı bayram ola
İşte, tüm insanoğlunun esas bayramı o vakit ola
Bilmem ki; bu da nasip olur mu? benim gibi kula
B. TUNCA/26.12.2000-11.25