Bayrakta Buluşuruz Şiiri - Gürkan Aykut

Bu şiiri kaleme almaya karar verdiğimde, önce Şehit Muhsin Yazıcıoğlu’nun sözleri geldi aklıma. Onun ideallerini, davasını ve yaşadığı çileleri hatırladığımda, içimde büyük bir heyecan ve minnet oluştu. “Bayrakta Buluşuruz” ismini verdiğim bu şiiri, onun “gömleğin ilk düğmesi” sözünden ilham alarak, her satırında doğruyu iliklemek gerektiğini vurgulamak için yazdım. Türk’ün sevdasını ve birliğini, ezan sesinin gölgesinde yaşama isteğini, bin yıllık kardeşlik duygusunu anlatmak istedim. Yazıcıoğlu’nun, çileyle sınandığı hâlde ne kadere ne de devlete küstüğünü; inancını, imanını ve mücadelesini asla bırakmadığını hep duyardık. Onun bu duruşunu kelimelerime yansıtmaya gayret ettim. Zindanlarda bile yüreğinde taşıdığı “kahrın da hoş, lütfun da hoş” anlayışı, bana cesaret verdi. Şiiri yazarken, ayağa kalkıp gökyüzüne bakmış gibi hissettim kendimi. Anadolu’nun dört bir yanını, her karışı şehit kanıyla sulanmış vatan toprağını düşündüm. Her dizesinde, hepimizin göğsünde aynı duygunun çarptığını, aynı inancın soluk aldığını, adeta içimde duyumsayarak kalemimi oynattım. Muhsin Yazıcıoğlu’nun bıraktığı miras, sadece siyasi ya da ideolojik bir hatıra değildi benim için; bir ruh, bir dava, bir erdem yolculuğuydu. Ben de bu şiirde, bu yolculuğun bir parçası olmayı amaçladım. Bayrağımızla, ezanımızla, kültür ve inancımızla nasıl bir bütünsek, dizelerimin de o bütünlüğü yansıtmasını istedim. “Bayrakta Buluşuruz” böyle doğdu. Kelimeler, Yazıcıoğlu’nun mücadelesinden beslenen duygularla birleşti. Şiirin son noktasını koyduğumda, sanki o, yanımda durup “Birlikte yürümeye devam edelim,” diyordu. İşte bu his, beni en çok motive eden şey oldu.