Vatan denmez, bir milletin kanıyla ıslanmadıkça toprak!
Can verilmez, o kanların rengine boyanmadıkça bayrak!
Bir milletin namusu, şerefi ve haysiyeti bayraktır.
Hürriyeti hak etmeyen milletin, bayrağı da tutsaktır!
Ezelden iki kardeş gibi sarmaş dolaş, bayrak ve toprak,
Kan dökmeden kurtarılmaz bir vatan, yalnızca ağlayarak!
Bu vatan evlatları, bayrak için seve seve ölürler,
Ondan alır rengini, kabrini süsleyen kırmızı güller.
Onun kızıl koynunda buluşur gökteki hilal ve yıldız,
Işıkları, bu mukaddes toprağa vurup akseder yalnız.
Ey güzel bayrağım! Mahşere kadar gökyüzünde dalgalan!
Damarımda böyle aktıkça bu kan, ben gölgenden ayrılmam!
Kayıt Tarihi : 2.3.2008 17:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!