Vatanımda, olmadı sensiz leyâlin fecri,
Uğrunda ölenlerin ancak cennettir ecri.
Aşk kırmızısı kanlar döküldü yollarında,
Muâsır medeniyet şuûrunun altında!
Âb-ı hayat iksiri dalgalandığın yerde,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
