Ben, yeni açacak, tomurcuk bir gülüm.
Şırıl şırıl akan pınardan su beklerim.
Canım, cananım, ruhum her şeyim…
Sevginle kucakla beni, çiçek öğretmenim!
Konuş benimle, ninniler söyle.
Masallar, fıkralar anlat, tatlı dilinle.
Birazcık da oyunlar oyna benimle.
Gülerek tut beni, karanfil öğretmenim!
Seni çocuk ruhumla, ancak anlıyorum…
Belli ki, senede bir elbise alabiliyorsun.
Bazen, yamalı pabuçla bile geliyorsun.
Yine de aşkla okut beni, nergis öğretmenim!
Korkuyla, ürkerek mektebe başladık.
Sıcacık bir tebessümle karşılandık..
Büyüklerimizin anlattıklarını yalanladık.
Sevgiyle okuttun beni, menekşe öğretmenim!
Okumayı, yazmayı senin yanında öğrendik.
Gözlerindeki sevinç pınarlarını seyrettik.
Biz de sevginle sevmeyi, ağlamayı öğrendik.
Bizi gül gibi bağrına bastın, öğretmenim!
Daha çokça söyleyecek, nice nice sözler var…
Vatan aşkıyla, millet sevgisiyle içimiz yanar.
İstiklal Marşı’mızla, al bayrağımız semayı sarar.
Bizi büyük ülkülerle yetiştirdin, çiçek öğretmenim!
Hürmetle ellerinden öperim, BAYRAK ÖĞRETMENİM!
23.11.2005
Mersin: Sa.03.10
Kayıt Tarihi : 1.12.2011 08:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!