Baykuşlar Ötüyor Yurtlarında

Eskiler canlandı hayalimde,
Kalmamışlar hiç biri evlerinde,
Bom boş görünüyor pencerede,
Kimseler çıkmıyor merdivende,
Baykuşlar ötüyor yurtlarında.

Dumanlar tütmüyor bacalarında,
Gözlerim onu arar komşularda,
Günler kararıyor akşamlarda,
Hüzünleniyor yapraklar ağaçlarında,
Baykuşlar ötüyor yurtlarında.

Otururduk hep beraber çardaklarında,
Gönüllerimiz birbirimizin duygularında,
Düşünürdük geleceği yarınlarda,
Anlatırlardı geçenleri başlarında,
Baykuşlar ötüyor yurtlarında.

Oynardık çocukluğumuzda hep beraber,
Üzerimizde olurdu gözleri anneler,
Masallar anlatırdı dedeler,
Geşmiş günlerimizi sorardı ebeler,
Baykuşlar ötüyor yurtlarında.

Bizi beklerdi o güzel yamaçlar,
Günlerimiz olurdu bayramlar,
Kurulurdu mahallemize pazarlar,
Üzerlerine alırlardı fistanlar,
Baykuşlar ötüyor yurtlarında.

Mustafa arar o günleri,
Akraba olurdu birbirleri,
Sohbet edecek yerdi evleri,
Yiğit olurdu kendileri,
Baykuşlar ötüyor yurtlarında.