Baykuş Şiiri - Selami Karabulut

BAYKUŞ

gecenin kapattığı izleri açarak ilerliyor ay
düşünüyorum da çok eskiden bir kez daha...

arıttım kalbimi anıların sahte yaygarasından
belleğimde tek dedemin “vara vara vıra” ünlemesi

unutmak ve anımsamak... sık sık kapıldığım gelgit
anladım yalnız geceleri seviyorum kendimi

karşı gecekondular da soyundu küçük ölümün koynuna
yine baş başayım işte baykuşun uzayıp kısalan sesiyle

zaman ah! evet çocukluğumdu, bakıp da dolunaya
şaşkın bir hevesle dokunmak istemiştim göğe