Saatler vurdu on ikiyi. Ormanlardan oluşan varoşları
Haricindekileri de gösterdi Main Caddesi: Nimbus-
Aydınlığı, fakat insansız, pencerelerini
Doldurmuş düğün pastaları,
Elmas yüzükler, saksı gülleri, tilki kürkleri
Kırmızıdır balmumu mankenlerinde
Refahın çerçevelenmiş bir tablosunda.
Derine batmış bodrumlarda
O solgun, yırtıcı baykuşu harekete geçirdi
İşte, sokak lambaları ve teller üzerinden
Çığlık atsın diye, duvardan duvara
Kanat yayışı denetimli
Feribot akıntılarıyla, karnı
Görünmüyor tüyden, müthiş sakin
Bakar mı ki yukarı? Baykuş çığlığıyla sarsılmış
Kenti talan eder farelerin dişleri.
(26 Haziran 1958)
Sylvia Plath (1932-1963)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
https://ecnebiedebiyat.wordpress.com/category/sylvia-plath/
İsmail AksoyKayıt Tarihi : 30.4.2017 18:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Owl by Sylvia Plath Clocks belled twelve. Main Street showed otherwise Than its suburb of woods: nimbus- Lit, but unpeopled, held its windows Of wedding pastries, Diamond rings, potted roses, fox-skins Ruddy on the wax mannequins In a glassed tableau of affluence. From deep-sunk basements What moved the pale, raptorial owl Then, to squall above the level Of streetlights and wires, its wall to wall Wingspread in control Of the ferrying currents, belly Dense-feathered, fearfully soft to Look upon ? Rats' teeth gut the city Shaken by owl cry. (26 June 1958)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!