Bayım Şiiri - Ersan Yüksekkaya

Acı çekiyorum bayım!
Kalbim yanıyor usulca,
Tüm yorgunlukların ardında,
Bir kalp gidiyor bu diyardan.
Korkuyorum bayım!
Zamanın azabından,
Unutmaktan korkuyorum!
Sesini, gözlerini, dudaklarını
Saniyeyi tutsak zaman durur mu bayım?
Tek bir saniyede kalmak istiyorum!
Güldüğü, sevdiği, unutamadığı,
Yalnızca bende kaldığı,
Yaşayamadığım her şeyi o anda yaşamak istiyorum.
Beni geçmişte bırakın olmaz mı bayım?
Yelkovana tutunurum ben,
Hem o da kalır orda,
O ve ben kalırız,
Hem durmuşken geçmişte zaman,
Öperim dudaklarından,
Korkusuzca öperim hemde.
Sarılırım belki, bakarım gözlerine,
Doyumsuzca koklarım saçlarını,
Dudağının kenarından öperim,
Yeter ki beni geçmişte bırakın bayım,
Akrep sevmiyor zaten bizi,
Sevse kala kalırdı oracıkta .
Gitmezdi onun gibi değil mi?
Kimi kandırıyorum ben?
İnançsız gemi liman bulamaz bayım!
Sakın ha demeyin "limanı olanın aşkı olmaz"
O liman tek kişinindi!
Biri için duruyordu o uçsuz bucaksız deryada.
Bir kişi için besliyordu onca aşkı!
Kıyısında dağlar, bayırlar olan bir liman!
Çok güzel aslında görseniz.
O bayırlarda uçurtma uçurmak...
Onunla beraber uçmak...
Gözlerine bakmak.
Kalbini tutmak.
Saçlarını okşamak
Rüya dahi olsa onunla olmak.
Ahhhh yalvarırım bayım beni geçmişte bırakın.