Bayım Şiiri - Savaş Çelik

BAYIM

Azıcık nezaket bayım
Azıcık ar
Fırfır dönen çember misalisin
Dönüp durduğun bura son yer
Millet ortasında ne oldun böyle aşikar?
Acayipliğin kapışılıyor üçer beşer.
Kuru ekmek gibisin
Gözlerden yutulmayan
Akıl da takılan bir lokma
Değmezsin kabahatten, övgüye
Kaba saba hallerinden sevgiye
Sen çıkamazsın mikropluktan daha ileriye
Zaman kaybısın zaman
Acısın dayanamam ben sana
Var git hem sen yoluna
Yolun da tek sen varsın
Ezer geçersin belki kendini
Kurtarırsın belki de hepimizi.
Bize bir nefes lazım
O da sensizliktir tek bayım.

SÇ.
23/11/2018