Penceremde güvercin yuvası
İçinde üç beyaz yumurtası
Bir ana sıcaklığı
Birde bahar doğum sancısı
Evvelden uçan ikide kardeş sızısı
Yürekte evlat hasret arsızı
Yürekte hasret vurgunluğu varken günler aydın olmuyor.
Uzun yaz günlerin geceleri kısacık saatlere sığdırılmış
Teninde can bulmaya yetmiyor.
Gelgit aklım mı yoksa kalpteki dinmeyen sızım mı?
Derdimden anlamayan bu şehrin akşamsefası
Yokluğunda bin bir cefalar estiriyor çıplak hayallerime.
Gözlerindeki sabah yıldızının ışığına
Saçlarındaki akşam güneşinin kızılına
Çöl sıcağı gibi yakan dokunuşlarına
Birde dudağından akan bala tutkunum
Sana gelen tozlu yollardaki taşa toprağa
Yalnız geçen gecelerdeki senli rüyalara
Kalemin gözyaşları ile ıslanır yare yazılmış mektuplar
Aşk bazen ağıt olur türkülere
Her mısrası yüreğe düşen kırmızı damlalar
İçimde zaten hepsi tekrar çıkmayı bekliyor
Yeterki kapı bir aralanmayı versin
Kafesinden uçan kuşlar gibi gök yüzüne fırlayacaklar
Baharla birlikte geldin bir akşam üstü
Güneş sarı sıcaktı bozkırın tepelerinde
Mavilere iliştirilmiş pamuk beyazı bulutlar gök yüzünde
Gün ışığı gibi yüzün aydınlık su gibi duru tenin
Bir başka parlıyordu gözlerindeki yeşilin tonları
Gideceğin gün herşey karardı birden
Yokluğun içime sıradağlar gibi dizilirken
Hasretin kara delik misali
Her gün biraz daha artarak büyüyor
Düşlediğim hayaller
Yaşamın acımasız çarkları arasında
Bir bir can verirken tüketiyorum umutları
Gözlerindeki ışığı görüpte karanlıkta kalmak mümkünmü
Ak tenine dokunupta ateşlerde yanmamak mümkünmü
Kuruyan bedenim sana sarıldığında yeniden filizlenmemesi mümkünmü
Ten kokun içime sinmişken sarhoş olmamak mümkünmü
Gözlerinden düşecek bir damla yaşı mey diye içmemek mümkünmü
Yürek olupta sana deli divane sevdalanmamak mümkünmü
Ertelenmiş zamanlar sığdırılıyor
Geri gelmeyecek kısacık yaşama
Önceden ödeniyor pişmanlıkların bedeli
Keşkeleri sonradan söylemek için
Okunmamış mektuplar gibi
Sensiz günler ateşlere kurban ediliyor her anı
Yüreğim beni nereye kadar götürürse oraya kadar seveceğim
Seni sensiz yaşamakta olsa
Yüreğim beni nereye kadar taşırsa senide oraya kadar taşıyacağım
Ağır gelmez yükün belim bükülse, kamburum çıksada
Söküp alamayacak, silemeyecek, hiçbir şey kalbimdeki gözlerini
Solduramayacak hiç bir güneş içimdeki sevdanı
Uzakta olman iyi, kötü olan ellerin dokunmuyor tenime
Kısa süreli sürgünler iyi geliyor kimi zaman kalbe
Anlamaya çalışırsın içindeki ateş nasıl yanar
Uzun sürerse işte o kötü
Ozaman umutları ekersin ateş tarlalarına
Gün ışığında filizlenmeden külleri savrulur
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!