Baygın mimoza Şiiri - Mustafa Pınarbaşı

ben hiç görmedim böyle baygın bir mimoza
gözlerim yıkık dökük
sen de vurma ihanetimi yüzüme
işlediğim,ölümden büyük bir ceza
bir kanadımı da sen kırma roza

kim bilir nerde açar saksılardan başka
nerde boy verirler mimozalar
aklım ne kadar küçük Tanrım
küçük küçük böceklere benziyorum
örtündüm
kat kat
kim olduğumu sorma bay koza

bir şiir
öyle eften püften bir bütün değildir
dut yemek meselâ
bir aşksa
bir yüreğin yanılsamasıdır bu
örneğin süt içmek
bir çocuğun
ellerini göğe değdirmesinden daha fazla bir şeydir
mimozalar da ne oluyor ki
sarkarken usul usul asmalardan
göverip yetişti salkımlarım
onyedi yaşında bir kıza

baygınsa baygın
artık kim dinler mimozaları
bugün ölmek
benim hakkım
kül yığınlarıyla kaplı bu fezâ

Mustafa PINARBAŞI