Taşıyorum kendimi otuzdört senedir aynı ayaklarla
Bir gün bir yerlerde baygın bir köy kokusuyla karşılaştım
Sendendir diye saklıyorum koynumda
Burnumun direğini sızlata sızlata.
Çocuk yaşta ağaçlara tırmanırken canımın yanmasını
Baygın bir köy kokusunda hatırladım
Unutulmuş düşlerde hatırladım
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta