Bayburt Koşması Şiiri - Bayburtlu Hicrani

Çoruh coşkun Çoruh hırçın Çoruh şen,
Ark boyunca nabız gibi atıyor.
Bir tepede Aşık Zihni yer almıştır,
Bir tepede Şehit Osman yatıyor.

Bir sararmış beniz hali taşında,
Kalesi var göğe ağmak peşinde,
Kavakları yıldız öper düşünde,
Kargaları firak firak ötüyor.

Celali’de çilesini denemiş,
Hicrani’si sevgisizi kınamış,
Zaman saat kulesinde tünemiş,
Tezeklerde tütsü tütsü tütüyor.

Kavağının suna gibi boyu var,
Irmağında insan kapma huyu var,
Oyunu var, türküsü var, suyu var,
Gönülleri birbirine katıyor.

Dağ ardında kovalarken biz onu,
Çoruh bizi davet ettin en sonu,
Visal yeri “Cumhuriyet balkonu”,
Geç kalmışım çağıl çağıl çatıyor.

Taşı oyan su bana da işledi,
Köpük köpük yüreğimi dişledi,
Madem Çoruh konuşmaya başladı,
Aşık Ömer koşman burada bitiyor.