Bir memleket şiiri yazsam diyorum...
Çok uzakta kalmış,burdan bakıldığında! ...
Kuru bir güz soğuğuydu içine düşen,biliyorum,
Ayrılığın ateşi her yanda yakıldığında...
Sanki mecburiydi seni silmek yürekten!
Sana tutunmak,vazgeçmekti ilerlemekten...
Deryalara yelken açmak mutlak gerekirken,
Utandık sanki, konuşmaya,öz dilimizden ve senden...
Memleketim,öz yurdum,Bayburtum! ...
Çok diyarlar gezdi bu ayaklar,gözler yorgun...
Belki senden ılıktı,güzeldi,yeşildi.
Gel gör ki, onlar bize hep eldi! ...
Ne biz onların,ne de onlar bizim değildi...
Anam gibi güvenli,şefkatli,dertli! ...
Sen benimsin,sen seversin beni...
Sana sadık kalamadım beni bağışla! ...
Her geldiğimde, ne olur beni, Anam gibi uğurla...2000 Mayıs
Kayıt Tarihi : 19.6.2012 15:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Doğdu yer, doyduğu yer olamayanlara...Devlet utansın! ...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!