Bu sana son şiirim.
Ne ümidim ne de direnişim.
Belkide ilk defa son diyişim.
Ne kadar da çok sevmişim,nasılda vazgeçmişim.
Bırakalım şimdi,çiçekleri,dünyayı ve güneşi.
Gerek yok artık seni anlatmaya.
Yüzümü gören herkes bilir seni.
Aşk diye birşey yok bundan sonra.
'Hani gidecektim'Diyorum kendi kendime,
Hepsi palavra,nerdeyim?
'Hani ölecektim'Sen gidince,
Hepsi yalan,hiçte ölmedim.
Ama biraz yani biraz fazla düğümleniyorum sanki,
Çözülürmüyüm onu bilmiyorum.
Bir de bu söylediklerime...
Söylediklerime hiç inanamıyorum.
Kayıt Tarihi : 6.5.2008 14:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!