Bayatken Şiiri - Mesut Arslan 2

Gönlümden sağlam kavramış
Ellerimden tutmuş, bilhassa bayatken herşey
Batarken dahi aşk hisetmişim dikeninden
En acımasız heveslerinden bile
Dem tutmuş, kıvam almış gönlümden
Kabaca ama bir o kadar sağlam kavramış.
Bilhassa çürümüşken herşey
Umutlarımdan taze sözler yoğurmuş
Heyecanı aşina, şımarık, ukela, bayağı
Alelade şiir kokan eksik, devrik, kuralsız
Mırıldanmışım kağıtlara bir düzine
Sabahın ilk anlarında bilhassa..
Gönlümden sağlam kavramış
Bir o kadar da kalemimden
En çok da tükenmişken mürekkep
İç çekmiş, daralmış, yutkunamamiş
Ama kalbinden kömür devşirip
Tütsülemiş tek tek her cumlesini
Bilhassa yorgun, takatsiz, halsiz
Ama aşktan söz etmeyi ihmal etmemiş
Ara sıra tuzlu bir kaç damla gözyaşı eşliğinde
Biriktirmiş yargısız, sualsiz yazılar.
Gönlümden sağlam kavramış
Bilhassa bayatken herşey, ellerimden tutmuş
Aşk hissetmiş batarken bile, dikeninden
Bilhassa damağında arıyorken o tadı
Kabuklarına ellerini sürmekten korkmuş
En çok da senin açtığın yaraların
Dem tutmuş, kıvam almış, gönlümden
Alacaklı olacaktı bilhassa
Doğmadan güneş, kapatacaktı dünyayı
Sonra dikene, bayata, çürümüşe
Kuru ve kokuşmuş bir ağızla
Şükredecek, hala yaşadığı için bilhassa.