Bayat Şehrin Kör Tayfası

0. (Dörtlük: Elde Var Sıfır)

Ayaz gecenin iri kıyım
Kasvetinde üşür ellerim,
Titrek kül rengi
Solgun sabaha inat…

I. (Sondan İki Önce)

Dört parçaya bölünmüş
Dilencinin türküsü
Dumanında yankılanır
Soğuk nefesimin,
Zorbanın çengeli
Dağlıyor yüreğimi
Paslı çengel ucunda
İstiflenmiş bedenim.

II. (Sondan Bir Önce)

Bir sevda düşer
Yüreğime derinden
Zamanın nefesinde
İçimde her dem telaş,
Kalın duvar arkası
Derin içli bir sızı
Başım sevda yelinde
Dilimde dilenci ezgisi.

III. (Geriye kalan: Sondan Bir)

Dar kaldırım üstü ıslak
Sığ taş sokak hep soğuk
Baştanbaşa derbeder
Cepler ve ellerim aylak,
Yanık içli bir ezgi
Tutturmuşum ıslığımda;
‘‘ Yârim İstanbul’u
Mesken mi tuttun… ’’