Yine bir geceden sabahlamayım yine bir ışık bekler dorumdayım biliyorum belki o ışık hiç gelmeyecek koşlar hiç ötmeyecek yine bir hüznün kapısındayım gitsemi kalsamı diye ifadelerde bulunuyorum gitsem içim yanar kalsam içi yanar
Gitmek artık dilimin ucunda. Belki yaşamayı bile hakketmediğim kadar gitmek istiyorum gri kentin pembe ütüpyasın'dan yine kahvemle bir bir kalemimle yanlız başımayım yine kalbimdekileri düküyorum kağıdıma bir papatya'ya bakiyorum umudumun yıkıldığı papatya hiç gelmeyecek bir umudum olduğunu bile bile
Ve yine kalemimle bakışiyorum ya sen olacaksın yada bu sözlerimle yanlız başıma diye avutuyorum kendi kendime ya yanlızlık ya beraberlik olacak belkide yüreğimdeki sancıyla baş başa kalırım ama biliyorum bir gün elbet bir gün bu hayalerim gerçek olcak
Senle gri kentin pembe ütüpyasın'dan
El ele dulaşmak çoçukalrımızla piknikler yapmak tıpkı hayalerim gerçek olcak tıpkı o gülüşlerimde sakladığım hüzün gibi tıpkı gözlerine baktığım gibi
KENDİ ADIMA ÖLÜM BENİ ÖRKÜTMÜYOR BEN HAYATIMI FEDAEDELİ ÇOK OLDU VE ŞONU BİLMELİYİM Kİ İNANDIĞIM ŞEY ELBET BİR GÜN GERÇEK OLACAK İNANDIĞIM ŞEY İSE
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta