Bayat Hayat Şiiri - Zennehar Yılmaz

Örse vurdum yüreğimin düşlerini Dur dedikçe ardına bakmadan giden Yakama yapışan işveli bir yalnızlık Kuytu köşelerde saklı aydınlıklar Köreltilenler var duvarlarımda Karartılar sarmalar yokluğu Şimdi kırık dallardan düşerken Benden kıyamet koparcasına İçimi saran sevebilmeleri özleyip Düşlerken ayrılığın menüsünü Sunuldu önüme acımaksızın Azrail’le pazarlıktayım mümkünsüzlükte Bir yudum daha düş bir damla daha Sevda konmadan sol yanıma alma canımı Eserken buz tutası rüzgar savurur içimi Aydınlığını kuytular dondurur yoklukta Tatlandıramadığım bir bardak çay gibisin hayat Duygular taze kalsa da rüyalar hayaller Sönük umutlar nemli rutubetli Ufalanırcasına hep bayat yok olurken hayat Zennehar yılmaz 29/01/2012